Luthers Bach Ensemble – Barista- Kaffee & Bauernkantate

Theatraal opgezette werken, een soort operascenes in miniatuur

Zaterdag 3 december
Lutherse kerk 20.00 uur

Categorie:

Beschrijving

 

zaterdag 3 december 20:00 Lutherse kerk Groningen

1a. uit cantate BWV 208 Was mir behagt, ist nur die muntre Jagd!
– Sopraan aria ‚Schafe können sicher weiden‘
1b. uit cantate BWV 213 Lasst uns sorgen, lasst uns wachen
– Tenor aria ‚Auf meinen Flügeln sollst du schweben‘ 4

2. Bauern Kantate

pauze

3. uit het Brandenburgs Concert No. 5 in D grote terts, BWV 1050 – J.S.
Bach
– Allegro

4. Kaffee Kantate

uitvoerenden
Luthers Bach Ensemble (solisten & barokorkest) o.l.v. Tymen Jan Bronda. Regie: Marc Pantus (en ook bas)

toelichting

Binnen het oeuvre van Bachs cantates nemen zijn wereldse of seculiere cantates een bescheiden plaats in. Tegenover net minder dan tweehonderd religieuze cantates staan slechts een handjevol werken met een wereldse thematiek. Dat zijn dan doorgaans theatraal opgezette werken, een soort van operascenes in miniatuur. Dat is zeker zo voor de ‘Koffie Cantate’  en de ‘Boerencantate’. Deze wereldse cantates geven hun zangers ruimschoots de gelegenheid om te (over)acteren, in de aria’s maar vooral in de verhalende recitatieven. Naast de vocale partijen bevatten deze werken ook behoorlijk virtuoze instrumentale partijen, zoals die voor fluit in de ‘Koffie Cantate’. Deze humoristische, vaak ironische muziek, die vrijelijk gebruik maakt van volksdeuntjes en klankimitaties (zoals de doedelzakimitatie in zang en begeleiding van het slotkoor van de ‘Boerencantate’) toont hoe vlotjes Bach ernstige kerkmuziek met seculiere composities kon afwisselen.
Bas-bariton Marc Pantus maakte een semi-scenische versie van de ‘Koffie Cantate’ een pareltje van de wereldlijke cantates.

Een reprise van vijf sterren

In 2012 beloonde recensente Minke Muilwijk de LBE-Pantus versie met 5 sterren na een daverend succes in het kerkje van Midwolde.

 

BoerenCantate

Mer hahn en neue Oberkeet (BWV 212) is een wereldlijke cantate
geschreven door johan Sebastian Bach. De cantate is beter bekend
onder de naam Boerencantate. Bachs oorspronkelijke benaming luidde
“cantate burlesque”.

Verhaal

Een niet nader benoemde boer spot samen met zijn vrouw Mieke de oneerlijke praktijken en kuiperijen van de belastingontvanger Dieskau. Daarbij loven ze de spaarzaamheid van diens vrouw. Er worden daarbij vele plaatselijke Saksische dialectwoorden gebruikt zoals: Guschel = mond, Dahlen = liefdesspel, Ranzen = buik, Neu-Schock = 60 Groschen). De cantate gaat verder over een boerenzoon en een boerendochter, die veel van elkaar houden maar ook trouw zijn aan hun baas. Daarnaast zijn ze niet vies van een alcoholische consumptie.

 

Kaffeecantate

Waarom Bach een muziekstuk over koffie componeerde

Koffie – het lijkt een vreemd onderwerp voor een muziekstuk van Johann Sebastian Bach. Maar tussen zijn vele kerkelijke werken zit toch echt de zogenoemde Koffiecantate. Waarom componeerde Bach een stuk over het zwarte goud?

Wat is de Koffiecantate van Bach?

Koffiecantate of Kaffeekantate is de bijnaam van Bachs cantate Schweigt stille, plaudert nicht (Wees stil, praat niet). De titel is de eerste zin van het stuk, gezongen door de verteller, die de luisteraar tot stilte maant. De tekst is geschreven door Picander (het pseudoniem van Christian Friedrich Henrici), die ook de tekst voor Erbarme dich en andere aria’s uit de Matthäus-Passion van Bach schreef.

Een cantate is een muziekstuk voor zangsolisten (soms ook een koor) met instrumentale begeleiding. Meestal is het onderwerp van een cantate religieus. Zo moest Bach voor iedere zondagse kerkdienst in de Thomaskirche in Leipzig een nieuwe cantate componeren, gebaseerd op een passage uit de Bijbel. Vandaar dat hij er veel heeft geschreven – meer dan 200. Maar Bach componeerde ook wel eens cantates met niet-kerkelijke thema’s, zoals de Koffiecantate.

Waar gaat Bachs Koffiecantate over?

De Koffiecantate is eigenlijk net een komische mini-opera. Het meisje Lieschen (een sopraan) is gek op koffie, zeg maar gerust verslaafd. “Als ik niet driemaal daags mijn kopje koffie mag drinken,” zingt ze, “dan verander ik tot mijn verdriet in een verdord stukje geitenvlees.” Vader Schlendrian (een bas), een naam die iets als ‘sleur’ of ’treuzel’ betekent, vindt die obsessie maar niets. Hij probeert zijn dochter over te halen om haar favoriete drankje vaarwel te zeggen. “Weg met die koffie!” beveelt Schlendrian haar. Maar ze trekt zich er tot zijn ergernis niets van aan. Al zijn dreigementen – geen mooie kleding meer, nooit meer naar een feest – hebben geen enkel effect.

Dan schiet Schlendrian de enige remedie te binnen. Ze mag van hem alleen trouwen als ze stopt met koffiedrinken. Hij heeft zijn slag op de juiste plaats uitgedeeld: Lieschen stemt toe. Tenminste, dat denkt hij. Terwijl Schlendrian op zoek gaat naar een geschikte man voor zijn dochter, vertelt ze stiekem aan iedereen dat ze alleen trouwt onder één voorwaarde. In de huwelijksakte moet worden opgenomen dat ze koffie mag zetten wanneer ze wil. Zo is Lieschen haar vader te slim af. Zij en de verteller zingen de moraal van het verhaal: vrouwen houden nu eenmaal van koffie, waarom zou je dat willen veranderen?

Een tekening van Café Zimmermann in Leipzig uit 1732.

foto: Wikimedia Commons

Café Zimmermann in Leipzig in 1732.

Waarom componeerde Bach de Koffiecantate?

De dag beginnen met een kopje koffie of even ergens wat koffie drinken: het is nu de normaalste zaak van de wereld. Maar in de tijd van Bach was koffie een nieuw fenomeen. Het waaide over uit de Arabische wereld en zo schoten de koffiehuizen in Europa als paddenstoelen uit de grond. In Leipzig waren er zelfs meer dan tien.

Iedere vrijdagavond was Bach te vinden in het grootste koffiehuis van de stad, Zimmermannsches Kaffeehaus of Café Zimmermann van Gottfried Zimmermann. Daar dirigeerde hij ruim tien jaar concerten van het Collegium Musicum, een ensemble van muziekstudenten en professionals. Onder het genot van een kopje koffie kon iedereen de gratis toegankelijke concerten bijwonen. Bach dirigeerde hier zijn wereldlijke cantates en instrumentale muziek, maar liet ook werken van zijn goede vriend Telemann horen. De Koffiecantate, die Bach uitvoerde in Café Zimmermann en tussen 1732 en 1735 schreef, moet zeker een groot succes zijn geweest bij een publiek vol koffieliefhebbers.

Het koffiehuis bestaat helaas niet meer: het is verloren gegaan tijdens het bombardement op Leipzig in 1943. Maar wat blijft is een unieke cantate, een erg vermakelijke ‘koffie verkeerd’ in het oeuvre van Bach

NPO Radio 4

 

Ga naar de bovenkant